Dolina Sanu. Wczoraj w wodach Sanu wydry i moje „cztery litery” zanurzone w nurcie rzeki w trakcie jej przekraczania, a dzisiaj żubry. Po wielogodzinnej wędrówce miałem już tylko dziesięć minut marszu do samochodu.Nie myślałem, że takim efektownym przeżyciem zakończę wędrówkę.Pojawiły się niespodziewanie w najlepszym dla mnie miejscu. Ponad pół godziny po zachodzie słońca, już w szarówce. Szły prosto na mnie, na moją stronę Sanu. Spostrzegłem stado w ostatniej chwili, gdy prawie dotarło do mojego brzegu. Po zauważeniu mnie ( węch ?, słuch?) na moment znieruchomiały, a następnie w lekkim pośpiechu wycofały z powrotem na drugi brzeg. Akurat byłem w miejscu , gdzie schodzi na wpół zarośnięta, stara droga do koryta rzeki. Dopiero po tym jak znikły zdałem sobie sprawę, że w stadzie był cielak i gdyby zareagowały agresją nie miałbym , gdzie uciekać. Żubry były tylko kilkadziesiąt metrów ode mnie. Droga i wygodne wyjście na nią z rzeki kanalizowało ruch stada. W pobliżu mnie nie było pod ręką solidnego drzewa, na które mógłbym się schronić. Tylko krzaki, leszczyny i olchy zasłaniające widoki. 15.01.2020r.
Może Ci się podobać również
Wielka Sobota 2020r. była dla mnie wielka. Zdjęcia żbika, pary czapli białych i na koniec wilka obżerającego jakieś resztki z rozwleczonego truchła […]
Borsuk, sarny, młody lisek i dzięcioł zielonosiwy. Wczoraj (7 czerwca 2021r.) pojechałem na wieczorny spacer z psami, aby zobaczyć jelenie. Któryś raz […]
Bieszczadzkie safari na majówce 2021. Oczywiście bezkrwawe, tylko z aparatem fotograficznym w ręce. Tak udanej majówki jeszcze nie miałem: pierwszego maja udane […]
Wczoraj i przedwczoraj przygotowałem sobie kryjówkę w krzakach z której mam zamiar obserwować jelenie na rykowisku. Na razie jest cicho bez byków. […]