Tegoroczna Wielkanocna przeprawa żubrów przez San. Wczoraj popołudniu wybrałem się w dolinę Sanu z zamiarem obserwacji żubrów. Tam, gdzie miałem nadzieję je zobaczyć nie zobaczyłem. Nawet zbyt świeżych śladów nie było. W bobrowej żeremi za to zauważyłem parę cyraneczek. W Polsce szacuje się ,że jest ich około 1700 par. W Bieszczadach ich obecność to rzadkość. Były razem z parą krzyżówek. Cyraneczki to te mniejsze na zdjęciu. Prawdziwa przyjemność dla mnie rozpoczęła się przy wcześniejszym niż zazwyczaj powrocie do samochodu. Na brzegu Sanu zobaczyłem małe stado żubrów. Pasły się na zielonej trawie, która wyrosła tu wcześniej niż gdzie indziej. Gdy jeden żubr ( żubrzyca) zaczęła przekraczać San po chwili dołączyły do niej inne. W tej wyprawie brała udział suczka Luna ( szczeniak gończego polskiego). Obserwowała pierwszy raz zwierzęta razem ze mną i Czarkiem, większym psem. Jej szczenięce , ostrzegawcze warczenie brzmiało jak brzęczenie trzmiela przy uchu. Mam nadzieję , że szybko nauczy się siedzieć cicho. Naśladuje we wszystkim Czarka, wiec raczej będzie dobrze. Siedziała przy mnie. Nie ruszała się. Ale to siedzenie wynikało pewnie z jej obawy przed dużymi żubrami. Pustkę po stracie Reksa próbuję wypełnić Luną. Nie da się . Jest inna, inaczej reaguje. Kradnie za to moje myśli i skojarzenia miejsc z Reksem, bo muszę na nią zwracać większą uwagę. Jest tylko szczeniakiem,który nie za bardzo wie jak ma się zachowywać. Serce też kradnie szybko…. Reksa kochanego nie zastąpi , ale trochę radości i nowych uczuć wniesie i nową dojrzałą miłość do psa.
