Dziś nad jeziorem solińskim w czasie wschodu słońce było skryte za porannymi mgłami. Za to na błękitnym niebie królował księżyc. Dobry obiektyw oraz rześkie i czyste powietrze spowodowało, że bez trudu aparat uwiecznił trochę szczegółów. Prawie pośrodku widać krater Kopernika ( około 100 km średnicy). Na prawo od niego, mniejszy jest Eratosthenes. Na przedłużeniu tych dwóch kraterów widać księżycowe góry Apeniny. Powyżej prawie okrągła duża ciemna plama to „Mare Imbrium”-Morze Deszczy. Na prawo po środka morza lekko na prawo widać następny duży krater Archimedesa. Na północnej krawędzi morza w okolicach godziny pierwszej widoczny jest duży krater Plato. Przy dolnym południowym biegunie księżyca widać skupione duże kratery Schiller, Schickard i Wargentin. Wszystkie opisane kratery można bez trudu zobaczyć zwykłą lornetką. ( 13 lipiec 2020r.)
Może Ci się podobać również
Jesienne zbocza Otrytu w dolinie Sanu( Bieszczady, 2020.10.23 ).
Pojedyncze klucze lecących żurawi to codzienny widok o tej porze roku. Za to widok kilkuset żurawi lecących razem już raczej nie. Wczoraj […]
Tego czternastka podszedłem blisko pod koniec rykowiska. Najpierw wypatrzyłem go na środku łąki po przeciwnej stronie doliny, a potem skrycie podszedłem na […]
Tylko kilkaset metrów od Willi Esculap (550 npm) góruje nad Polańczykiem wzgórze Kabajka ( 606 npm). Przy ładnej pogodzie piękne są ze […]